In de Agile wereld is er de laatste tijd veel discussie gaande over het echt en “fake” agile veranderen van organisaties. Steeds vaker zie je mislukte “in-name-only” Agile transities. 
Resultaat daarvan zijn of 1; organisaties die heel hard roepen dat ze nu agile en wendbaar zijn zonder daadwerkelijk noemenswaardige verandering of 2; organisaties die eerlijk constateren dat het niks opgeleverd heeft maar dan zonder de oorzaak vast te stellen terugvallen op oude en veilige werkwijze.
Verandering van mentaliteit, werkwijze, gedrag en uiteindelijk cultuur binnen een organisatie is niet eenvoudig. Die verandering valt of staat met de bereidheid om echt te veranderen. Willen we echte (soms pijnlijke) verandering met uiteindelijk de daarbij behorende zuurverdiende blijvende verbeteringen of houden we (soms onbewust) liever de status-quo in stand en plakken we overal een nieuw label op, geven we zaken een nieuwe naam maar blijven we eigenlijk gewoon hetzelfde doen… een belangrijk aspect hierbij is het principe van “own versus rent” oftewel “kopen of huren”… (meegekregen van Craig Larman toen ik bij hem de LeSS practitioner training mocht volgen)
…. (de rest van dit artikel hier op linkedin)