Shu-Ha-Ri betekent letterlijk de kata omarmen, afwijken van de kata en de kata loslaten. Welke klassieke Japanse kunst je ook volgt, altijd heb je te maken met ditzelfde onderwijsproces. Het is een unieke aanpak die al sinds eeuwen in Japan bestaat en waardoor vele oude Japanse traditionele kennis bewaard is gebleven zoals krijgskunsten, bloemschikken poppenspel, theater, poëzie, schilderkunst, houtsnijwerk en weven.
[ Akido Parkstad, Martin Fowler of meer… ]
Soms kom je op het wereldwijde web “oude” zaken tegen die toch/nog steeds klikken. Zijn vaak de beste – want blijkbaar zijn ze houdbaar.
In dit geval klikte via-via opeens door naar deze beschrijving van noodzakelijk kwaliteiten van Agile werkende projectmanagers en leidinggevende: De “Declaration Of Interdepence” van het ALN “(Agile Leadership Network). Snelle (voor de vuist weg) nederlandse vertaling (die ik zeker nog eens onder de loep moet nemen):
Agile en adaptieve methodes om mensen, projecten en waarde te verbinden.
Wij zijn een groep projectleiders die zeer succesvol zijn in het leveren van resultaat. Om deze resultaten te bereiken:
(vertaal tips en verbeteringen zijn van harte welkom!)
Nee echt! Dank dank!
… en het onderschrift is zo mogelijk nog briljanter,
maar daarvoor verwijs ik jullie naar de site van goerp!
Eind 2014 was ik alvast begonnen met één van mijn goede voornemens voor 2015: Meer lezen! Of… nu ik erover nadenk – heb ik door nog “even” een boek te lezen in 2014 de lat (“meer…”) voor dit jaar alleen iets (nl. 1 boek) hoger gelegd?
Hoe dan ook – ik heb dus maar weer eens een boek gelezen (voor het eerst van mijn leven een compleet e-book maar ook dat is niet relevant). Vakgerelateerd, maar in roman vorm. De interesse en het voornemen om dit boek te gaan lezen was er al eerder maar door het nieuwe veranderingsproject waar ik sinds vorige week projectleider van ben geworden is ook opeens enorm relevant geworden.
The Phoenix Project (want daar gaat het over) is wat mij betreft een aanrader voor iedereen die wat meer wil weten over Continuous Delivery, DevOps, Kanban en de weg erna toe. Sterker nog – door de manier waarop het boek geschreven is en de verschillende (behoorlijk stereotype) personages in het boek zal het voor iedereen in de IT een feest der herkenning zijn.
De roman verteld het verhaal van Bill die min of meer tegen wil en dank promotie maakt en verantwoordelijk wordt voor de IT binnen het onderdelen bedrijf Parts Unlimited. Het bedrijfs meest belangrijke IT-initiatief (wat eindelijk de business eens echt zal gaan ondersteunen) loopt gierend uit de klauwen en de CEO eist dat IT zijn zaken op orde krijgt. Onder de druk en dreiging van ge-outsourced worden moet er dus eea duidelijk en veranderd worden. Met wat hulp van een wat vage guru ziet Bill het licht en red de IT (zoals altijd) het bedrijf van ondergang… in dit geval door de introductie en het toepassen van principes uit Theory of Constraints, Lean, Kanban, Continuous Delivery en DevOps.
Dat is ook meteen mijn kantekening bij dit boek. Qua lezen is het aanrader… in drie avonden – en wat wachtpauzes her en der – was ik erdoor op het scherm van mijn telefoon. Makkelijk leesbaar, leuk om te lezen… feest der herkenning – maar het het is al met al wel een hallelujah verhaal. De zaken waarmee gexperimenteerd en verbeterd worden bij de IT van Parts Unlimited mislukken niet, de CEO en beveiligingsfunctionaris ziet uiteindelijk toch het licht en de slechterik (die andere achterbakse projectmanager) delft natuurlijk het onderspit…
Ja, leuk boek! Het is en blijft een roman – maar het is zeker een aardige en toegankelijke manier om een eerste indruk te krijgen van de voordelen die Continuous Delivery, DevOps en Kanban kunnen bieden.
De afgelopen 2 maanden heb ik vreselijk vaak/leuk trainingen staan geven voor zowel klanten als Ordina intern. Bij alle varianten (de Agile en Scrum experience, de Kanban Game workshop en natuurlijk de alle DUO agile trainingen) komt het Agile zijn/werken en het Agile manifesto ruimschoots aan bod. Het is (in mijn ogen) het fundament voor de verschillende Agile methodes – en dus is het belangrijk om dat fundament keer op keer duidelijk en op stevige manier neer te leggen. De leukste trainingen (tenminste waar het dit aspect betreft) zijn de managementgroepen en de teams die al lang Agile werken.
Bij de eerste groep is het de uitdaging om eea goed te laten landen – het kwartje moet vallen, men moet zich beseffen dat het nogal iets betekent. Tijdens deze trainingen is de oefening waarbij de groep zelf de Agile uitgangspunten samenstelt erg zinvol en vermakelijk; aan iedereen in de groep wordt gevraagd welke van deze 8 belangrijke aspecten zijn volgens jou het meest kritisch voor projectsucces?… en welke van deze 8 stuurt of managed de organisatie op?
Voor de tweede groep zijn de 12 onderliggende principes vaak de eye-(her)opener. Simpelweg bij elk principe kort de vraag stellen: “ok.. dus jullie zijn Agile – doe je <dit> dan ook echt?” en vervolgens handopsteken levert al plenty discussie op over het betreffende principe en de werkwijze van het team – een leuk startpunt om coaching op te pakken. Binnen DUO hebben we de maturity matrix voor Agile werken gemaakt (zie voor de basis de vorige post) en daarmee zetten we het team dan aan het denken over wat ze verder zelf kunnen verbeteren.
Voor iedereen nog even het Agile manifesto dan? Ok… ik beloof dat het mijn laatste keer in 2014 is:
Wij laten zien dat er betere manieren zijn om software te ontwikkelen door in de praktijk aan te tonen dat dit werkt en door anderen ermee te helpen. Daarom verkiezen we
Mensen en hun onderlinge interactie boven processen en hulpmiddelen Werkende software boven allesomvattende documentatie Samenwerking met de klant boven contractonderhandelingen Inspelen op verandering boven het volgen van een plan
Hoewel wij waardering hebben voor al hetgeen aan de rechterkant staat vermeld, hechten wij méér waarde aan wat aan de linkerzijde wordt genoemd.
En nog even (vooral nav de vragen tijdens de trainingen) Ja… alle acht aspecten zijn belangrijk – maar realiseer je goed dat links de meest kritische succesfactoren zijn, die het meest gaan opleveren als je naar succes wil toewerken. Rechts lijkt veiliger, rechts levert meer kansen op je in te dekken – de schuld voor mislukken ergens anders neer te leggen en mogelijk meer kansen succesvoller de financiele risico’s van mislukken ergens anders te verhalen… maar als alle partijen er echt een succes van willen maken zou de focus vooral op de linkerkant moeten liggen.
Rest mij nog tot slot; goede jaarwisseling allemaal en alvast de beste wensen voor 2015. Eén van mijn goede voornemens is wat vaker Agile/Scrum/Kanban/DevOps inhoudelijke posts te gaan schrijven het komende jaar. Het lijkt erop dat ik de eerste helft van het jaar mee mag helpen bij een pilot om DevOps te gaan werken met 3 van de teams waar ik verantwoordelijk voor ben… stof genoeg vermoed ik – dus het zou maar zo een succesvol voornemen kunnen worden 😉
note-to-self, some interesting old stuff I still need to read: Agile dood / Agile cultuur / leuke Agile oefening? / moe van Agile, Scrum, Kanban…